୧୯୯୭-୯୮ ମସିହାରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା MLALAD ପ୍ରଥମେ ବିଧାୟକଙ୍କୁ ବର୍ଷକୁ ୧ କୋଟି ଟଙ୍କା ଦିଆଯାଉଥିଲା। ପରେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ବୃଦ୍ଧି ସହିତ ଏହାକୁ ୨ କୋଟି ଓ ତା'ପରେ ୩ କୋଟି କରାଯାଇଥିଲା। ଏବେ ତାହାକୁ ୫ କୋଟି କରାଯାଇଛି, କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବହାର ଶକ୍ତି ତଳସ୍ଥ ଅଛି।
ଗତ ଦଶବର୍ଷର ଆଲୋଚନା କଲେ ଜଣାପଡ଼େ ଯେ, ଅନେକ ଜିଲାରେ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା MLALAD ଅପବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଭାବେ ପଡ଼ି ରହିଛି। ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲାରେ ସର୍ବାଧିକ ୧୨୬ କୋଟି ଟଙ୍କା ରହିଛି ଯାହା ବ୍ୟୟ ହୋଇପାରିନି। ଏହାପରି ମୟୂରଭଞ୍ଜ, କଟକ, ଖୋର୍ଦ୍ଧା, କେନ୍ଦୁଝର, ବାଲେଶ୍ୱର ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଜିଲାରେ ମଧ୍ୟ ଲକ୍ଷାଧିକ ଟଙ୍କା ବ୍ୟୟ ବିନା ଅବସ୍ଥିତ ଅଛି।
ଏହି ଅବସ୍ଥାରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଛି — ବିକାଶ କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ଦିଆଯାଉଥିବା ଅର୍ଥ ନିଜସ୍ୱ ମଣ୍ଡଳୀରେ ବ୍ୟବହାର କରିବାରେ ବିଧାୟକମାନେ କିଏଁ ଅସମର୍ଥ? ଯଦି ୩ କୋଟି ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବା ସମୟରେ ଦେରି ହୁଏ, ତେବେ ୫ କୋଟି ବ୍ୟୟ ହେବା କିପରି ସମ୍ଭବ?
ବିକାଶ ନୀତିର ଚର୍ଚ୍ଚା କଲେ ବେଳେବେଳେ ଯେଉଁ ଧନ ଦିଆଯାଉଛି ତାହା ବ୍ୟବହାର ହେଉ ନାହିଁ, ସେହି ଅର୍ଥ ଜଣସାଧାରଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପକୃତ କିପରି ହେବ? ଏହି ଚିନ୍ତା ଆଜି ନିତୀନିର୍ଣ୍ଣୟ କର୍ତ୍ତାମାନେ ଓ ଜନସାଧାରଣ ଉଭୟ ପାଇଁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇପଡ଼ିଛି।
